Can we guarantee that the world we are living in is a safe place?

Before we begin, I want you to picture this scenario. It may take a while, but it is a thought worth questioning.

You wake up in the morning, the sunlight’s intense warmth brushing against your cheek and you feel a sense of comfort that brightens your mood. You turn and find your sisters and brothers lying next to you, fondled in a deep sleep, and they look beautifully composed. You wonder when they last slept peacefully. According to the world, your land is named Syria. Everything appears to be perfect, and a relieved smile almost escapes your lips when the unthinkable occurs. A blast erupts in your ears, so loud that it startles your siblings. You rush outside, but it is too late, as smoke and dust lurk in every corner of your sight, and everything is turning black, black-black-black.

Or imagine yourself, a girl happily strolling among the plains of your neighbourhood, feet on the ground but dreaming, trying to reach high into the clouds. With books in your hand and passion erupting in your heart, you walk in peace, when a sweaty hand clamps over your mouth. Your belongings are scrambled across the ground, and all you can do is nothing but hear your own sobs and screams, as you try to break free. At that moment, you are unaware of what to do, while your body is whisked away to God-knows-where, and you quiver intensely that you cannot control yourself. That innocence, which you had guarded for thirteen years, was stolen by someone whose empty mind is in the devil’s workshop.

I know, it is a rather intense moment to picture inside your head, and deep down, you are immensely grateful that you are here, sitting on your favourite couch instead, and silently reading this article, but the above scenarios aren’t just scenarios. These plots happen in the real world every day, every minute, and we can do nothing to help them.

You might start to question everyone’s freedom and safety out there, especially your loved ones. This calls into question everyone’s safety in this world, for us and future generations. As a young adult, who can guarantee your safety when you have no idea of the disastrous future that awaits you? Our freedom vanishes due to the misfortunes of corruption and politics in the world, but bravery must jump ahead of fear, forcing our way into the outside world. The fact is, no one actually gives a second thought about the circumstances that follow safety unless they experience them themselves, or their loved ones. It is that time when they express their wrath to the world, and when the rest of the world does not acknowledge their sufferings, they drown in a sea of despondence, and it can be extremely frightening.

Everyone needs peace. Everyone deserves peace. As human beings, the only thing we can help to make is a safer future, to be smart and face any situation that comes ahead of us, to spread awareness, help those in need, be kind and gentle, and fearless.

If the world joined hands to stop war and greed, we could hope for a better, safer future, for ourselves, our parents, our children, our generations to come. We could be invincible. So, the least thing we can do is hope, have faith, help and love one another. These words may not have an impact on you, but they could make a difference if you make a simple yet significant effort, and hope for a better, safer future.

Just one baby step at a time.

අපේ ලෝතලය සැබැවින්ම සුරක්ෂිත බව අපට තහවුරු කළ හැකිනම්…?

අප මේ කතිකාව ආරම්භ කිරීමට මත්තෙන්,මම ඔබට යම් සිද්ධියක් චිත්‍රණය කළ යුත්තෙමි. යම් වේලාවක් ගතවුණත්, එය සිතන්නටම වටින ගැටළුවක්…

ඔබේ මුව පුබුදුවන,ඔබේ දෙකම්මුල් උණුසුම් සුවදායක හැගුමක දවටන හිරු රැස් සමගින් ඔබ අවදිවන දීප්තිමත් උදෑසනක් ගැන සිතන්න… ඔබ අසළින්ම වැතිරගෙන ගැඹුරු,සුවබර නින්දක නැළැවී නිදන ඔබේ සොයුරු සොයුරියන් දෙස හැරී බලන්න…ඔවුන් කලින් දා රැයේ කොතරම් නම් සාමකාමීව නින්දට ගියේදැයි ඔබටම පුදුම සිතේවි…

මීළඟට, ලෝක සිතියමට අනුව ඔබ ජීවත් වන්නේ සිරියාවේ යැයි සිතන්න…නමුත්..සියල්ලම හොදින් සිදුවන බව දැනගත් විට ඔබේ දෙතොල’තර සහනශීලි මදහසක් ඇදී යාවි…

එහෙත්..එසැණින්ම නොසිතූ ලෙසින් ඔබේ කන් දෙදරවන පිපුරුමක් ඇසුණොත්…සුවබර නින්දේ සිටි ඔබේ ආදරණීයයන් හදිසියේම තිගැස්සුණොත්…ඔබ වහාම එළියට දිවගියත්, ඔබ ප්‍රමාද වී තිබුණොත්…ඔබට පෙනෙනා තෙක් මානයේ හැම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම දූවිලි දුමාරයක් පැතිරී තිබුණොත්…ඔබ අත්විදිමින් හුන් සුන්දර ම උදෑසන තත්පර ගණනක් තුළ තනිකරම කළු පැහැයෙන් වැසී ගියොත්…

එසේත් නැතිනම් ඔබ..ඔබේ වටපිටාවේ සුන්දරම තැනිතලාවක සතුටු සිතින් පියමං කරන ගැහැණු දරුවෙකැ’යි සිතන්න…දුර ඈත වලාකුළුවලට පියඹා යන්නට තරම් සුන්දරම සිහින දකින නව යොවුන් දැරියකැ’යි සිතන්න.. පොත්පත් කිහිපයක් ද අතැ’තිව ඔබේම ලොවක ඇවිද යන ඔබේ සියුමැලි මුව දහදිය පිරුණු ගොරහැඩි අතකින් වැසී ගියහොත්…ඔබ අත රැදි පොත් ගොන්න බිම පුරා විසිර යද්දී කෑගැසීමත්,සුසුම් හෙලීමත් හැරුණු කොට එම ග්‍රහණයෙන් මිදෙන්නට ඔබට කළ හැකි කිසිවක්ම නොතිබුණොත්…ඔබ නොදන්නා ඉසව්වකට ඔබව ඇදගෙන යන්නට තැත් කරද්දී ඔබව සුරැකගන්නට ඔබට ඔබ වෙනුවෙන්  කිසිවක්ම කළ නොහැකි වුවහොත්…අවුරුදු දහතුනක් තිස්සේ ඔබ ආදරයෙන් රැකගත් ඒ අවිහිංසකකම හිස් මනසින් යුතු දුදන මිනිසෙකු ක්ෂණයකින් උදුරා සොරකම් කරගතහොත්…

මේ අවාසනාවන්ත සිද්ධි ඔබේ මනසේ ඇදී යද්දී ඔබට කෙතරම් අසහනකාරී කලබලයක්  දැනෙන්නේදැයි මම දනිමි.නමුත් ඊළග මිනිත්තුවේ, ඔබ ඔබේ ප්‍රියතම අසුන මත හිද මෙම ලිපිය කියවන බව සිහිවී,ඔබ ඔබේ දෛවයට ස්තූතිවන්ත වනු ඇත. එහෙත්…මා ඔබට කිව යුතු යමක් ඇත.මා මේ ලියූ සිද්ධි, හුදෙක් සිද්ධි දාමයක්ම නොවේ.මෙවැනි ඛේදවාචක සැබෑ ලෝකයේ සැබෑ මිනිස්සු  සෑම දවසකම,සෑම මොහොතකම අත්විදිමින් තිබෙන්නෝ ය. නමුත් ඒ සෑම එකක්ම සෑම විටම වළකාගන්නට අපට කළ හැකි දෙයක් ද නැත්තේ ය.

නමුත් මෙතැන් සිට ඔබ, සෑම දෙනාගේම,විශේෂයෙන්ම ඔබේ ආදරණීයයන්ගේ නිදහස සහ ආරක්ෂාව ගැන ප්‍රශ්න කරන්නටත් සිතා බලන්නටත් පෙළඹෙනු ඇතැයි මම සිතමි. එතැන් පටන් මෙය අනාරක්ෂිත ලොවක් තුළ අපගේත්,අනාගත පරපුරේත් සුරක්ෂාව ගැනත් ඔබට ගැටළුවක් ඉතිරි කරනු ඇත.ඔබ අබියස පෙළ ගැසෙන අර්බුදකාරී අනාගතය ගැන ඔබම වික්ෂිප්ත වී ඇති මොහොතක, තරුණ අයෙකු ලෙස ඔබේ ආරක්ෂාව ගැන කවරෙකුට හෝ සහතික විය හැකියැ’යි ඔබ සිතන්නේ ද?

අපට හිමිවිය යුතු ඒ රැකවරණය,නිදහස දූෂිත දේශපාලනය නිසා අවාසනාවන්ත ලෙස අපෙන් ගිලිහෙමින් පැවතුණත්, නිර්භීත ඉදිරි ගමනක යෙදෙමින් අප සුරක්ෂිත ලොවක නවමු මාවතකට යොමු විය යුතුව ඇත. නමුත් මෙහිදී ඉස්මතු කරගත යුතුම කරුණ වන්නේ, උක්ත අවාසනාවන්ත ඉරණමට තමා ම හෝ තම ආදරණීයයන් ම ගොදුරු වන තුරු කිසිවෙකුත් සුරක්ෂාවේ වටිනාකම, වැදගත්කම පිළිබදව දෙවරක් නොසිතීමයි. නමුත් එය ස්වකීය කටුක අත්දැකීමක් ම වූ විට ඔවුහු තම ශෝකාලාපය ලොවට හඩගා කියන්නට පෙළඹෙන්නෝ ය. නමුත් පරිවාර ලෝකයෙන් තමා කෙරෙහි අවධානය යොමු නොවී, තම ශෝකය කෝපය කිසිවෙකුත් හදුනා නොගන්නා විට ඔවුන් තව දුරටත් බලාපොරොත්තු සුන් වූ අයවලුන් ලෙසින් වඩ වඩාත් භයානක අවසානයකට උරුමකම් කියනු ඇත.

සියල්ලන්‍ටම සාමය අවශ්‍ය ය..සියල්ලෝම සාමයට උරුමකම් කියන්නෝය..උසස් මනුෂ්‍යන් වශයෙන් සුරක්ෂිත අනාගතයක් උදෙසා අපගේ එකම වගකීම වන්නේ, අප අභිමුවට එන ඕනෑම ගැටළුවකට බුද්ධිමත් පිළිතුරු සෙවීමත්, දැනුම සහ දැනුවත් බව සැම දෙනා අතර පැතිරවීමත්, කරුණාබර සහ මහත්මා ගුණැති මනුෂ්‍යන් ලෙසින් අන්‍යන්ට උපකාර කර ගැනීමත්, නිර්භීතකමත් පමණක්ම ය. තවද, බල ලෝභය සහ යුද්ධය වළක්වාලන්නට මුළු ලොවම අත්වැල් බැදගන්නා දිනයක, අපට අපේ දෙමාපියන්, දරුවන්,අනාගත පරපුර සහ අප ම වෙනුවෙන් වඩාත් සුරක්ෂිත ලොවක් උදෙසා අපේක්ෂා ඇතිකර ගත හැකි වන්නේය.

එවිට අපද අනභිභවනීය මිනිසුන් වනු ඇත්තේ ය. සැබැවින්ම එවන් උසස් අභිප්‍රායක් වෙනුවෙන් අප කළ යුතුව ඇත්තේ ඉතාමත්ම සුළු දේවල් කිහිපයක් පමණකි. බලාපොරොත්තු,සුහදශීලීත්වය, සහ එකිනෙකා වෙනුවෙන් දක්වන ආදරය ඒ අතර වැදගත්ම යැයි මට හැගේ.

මෙම වචන කිහිපය ඔබ කෙරෙහි අතිවිශාල බලපෑමක් ඇති නොකළත්, ඔබට ඔබ තුළම සුළු වෙනසක් හෝ ඇති කරගන්නට හැකි වන්නේ නම්, එයම වඩාත් සුරක්ෂිත අනාගතයක් උදෙසා විශාල පිටිවහලක් වනු ඇති බව මම විශ්වාස කරන්නෙමි.

එක් වරකට,එක පුංචි පියවරක්…ඔබ වෙනුවෙන් සුවබර,සුරක්ෂිත හෙට දවසක් තිලිණ කරනු ඇත.

நாம் வாழும் உலகம் பாதுகாப்பான இடம் என்று உத்தரவாதம் அளிக்க முடியுமா?

நாங்கள் தொடங்குவதற்கு முன், இந்த காட்சியை நீங்கள் படம்பிடிக்க விரும்புகிறேன். இது சிறிது நேரம் ஆகலாம், ஆனால் இது கேள்விக்குரிய சிந்தனை.

நீங்கள் காலையில் எழுந்திருக்கிறீர்கள், சூரிய ஒளியின் தீவிர வெப்பம் உங்கள் கன்னத்தில் துலக்குகிறது மற்றும் உங்கள் மனநிலையை பிரகாசமாக்கும் ஆறுதலின் உணர்வை நீங்கள் உணர்கிறீர்கள். நீங்கள் திரும்பி, உங்கள் சகோதரிகள் மற்றும் சகோதரர்கள் உங்கள் அருகில் படுத்திருப்பதைக் கண்டீர்கள், ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் மகிழ்ந்திருப்பார்கள், அவர்கள் அழகாக இசையமைக்கப்படுகிறார்கள். அவர்கள் கடைசியாக எப்போது நிம்மதியாக தூங்கினார்கள் என்று நீங்கள் ஆச்சரியப்படுகிறீர்கள். உலகத்தின்படி, உங்கள் நிலத்திற்கு சிரியா என்று பெயர். எல்லாம் சரியாக இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது, மேலும் நினைத்துக்கூட பார்க்க முடியாதது நிகழும்போது ஒரு நிம்மதியான புன்னகை கிட்டத்தட்ட உங்கள் உதடுகளிலிருந்து வெளியேறும். உங்கள் காதுகளில் ஒரு குண்டு வெடிக்கிறது, அது உங்கள் உடன்பிறப்புகளை திடுக்கிட வைக்கும் அளவுக்கு சத்தமாக. நீங்கள் வெளியே விரைந்து செல்கிறீர்கள், ஆனால் அது மிகவும் தாமதமானது, உங்கள் பார்வையின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் புகை மற்றும் தூசி பதுங்கியிருக்கிறது, மேலும் அனைத்தும் கறுப்பு, கறுப்பு – கறுப்பு – கறுப்பு நிறமாக மாறுகிறது.

அல்லது உங்களை கற்பனை செய்து பாருங்கள், ஒரு பெண் உங்கள் சுற்றுப்புறத்தின் சமவெளிகளில் மகிழ்ச்சியுடன் உலாவும், தரையில் கால்கள் ஆனால் கனவு காண்கிறார், மேகங்களுக்குள் உயர முயற்சி செய்கிறார். உங்கள் கைகளில் புத்தகங்கள் மற்றும் உங்கள் இதயத்தில் பேரார்வம் வெடித்து, நீங்கள் அமைதியாக நடக்கிறீர்கள், ஒரு வியர்வை கை உங்கள் வாயில் இறுகும்போது. உங்கள் உடமைகள் தரையில் துருவிக் கொண்டிருக்கின்றன, நீங்கள் விடுபட முயற்சிக்கும்போது உங்கள் சொந்த அழுகைகளையும் அலறல்களையும் கேட்பதைத் தவிர உங்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது. அந்த நேரத்தில், என்ன செய்வது என்று உங்களுக்குத் தெரியாது, அதே நேரத்தில் உங்கள் உடல் கடவுள்-அறிந்த இடத்திற்குத் தள்ளப்பட்டு, உங்களைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்று நீங்கள் கடுமையாக நடுங்குகிறீர்கள். பதின்மூன்று ஆண்டுகளாக நீங்கள் பாதுகாத்த அந்த அப்பாவித்தனம், பிசாசின் பட்டறையில் வெறுமையாக இருக்கும் ஒருவரால் திருடப்பட்டது.

உங்கள் வாயில் கவ்விகள். உங்கள் உடமைகள் தரையில் துருவிக் கொண்டிருக்கின்றன, நீங்கள் விடுபட முயற்சிக்கும்போது உங்கள் சொந்த அழுகைகளையும் அலறல்களையும் கேட்பதைத் தவிர உங்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது. அந்த நேரத்தில், என்ன செய்வது என்று உங்களுக்குத் தெரியாது, அதே நேரத்தில் உங்கள் உடல் கடவுள்-அறிந்த இடத்திற்குத் தள்ளப்பட்டு, உங்களைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்று நீங்கள் கடுமையாக நடுங்குகிறீர்கள். பதின்மூன்று ஆண்டுகளாக நீங்கள் பாதுகாத்த அந்த அப்பாவித்தனம், பிசாசின் பட்டறையில் வெறுமையாக இருக்கும் ஒருவரால் திருடப்பட்டது.

எனக்குத் தெரியும், உங்கள் தலைக்குள் படம் எடுப்பது மிகவும் தீவிரமான தருணம், மேலும் ஆழமாக, நீங்கள் இங்கே இருக்கிறீர்கள், அதற்குப் பதிலாக உங்களுக்குப் பிடித்த சோபாவில் அமர்ந்து, அமைதியாக இந்தக் கட்டுரையைப் படித்ததற்கு நீங்கள் மிகவும் நன்றியுள்ளவர்களாக இருக்கிறீர்கள், ஆனால் மேலே உள்ள காட்சிகள் வெறும் காட்சிகள் அல்ல. . இந்த சதிகள் நிஜ உலகில் ஒவ்வொரு நாளும், ஒவ்வொரு நிமிடமும் நடக்கின்றன, அவர்களுக்கு உதவ நாம் எதுவும் செய்ய முடியாது.

அங்குள்ள அனைவரின் சுதந்திரம் மற்றும் பாதுகாப்பை நீங்கள் கேள்வி கேட்க ஆரம்பிக்கலாம், குறிப்பாக உங்கள் அன்புக்குரியவர்கள். இது இந்த உலகில் உள்ள அனைவரின் பாதுகாப்பையும், நமக்கும் எதிர்கால சந்ததியினருக்கும் கேள்விக்குறியாக்குகிறது. இளம் வயதினராக, உங்களுக்குக் காத்திருக்கும் பேரழிவுகரமான எதிர்காலத்தைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரியாதபோது உங்கள் பாதுகாப்பிற்கு யார் உத்தரவாதம் அளிக்க முடியும்? உலகில் ஊழல் மற்றும் அரசியலின் துரதிர்ஷ்டங்களால் நமது சுதந்திரம் மறைந்து போகிறது, ஆனால் தைரியம் பயத்தை விட முன்னோக்கி குதித்து, வெளி உலகிற்குள் நுழைய வேண்டும். உண்மை என்னவென்றால், பாதுகாப்பைப் பின்தொடரும் சூழ்நிலைகளை அவர்கள் தாங்களாகவோ அல்லது தங்கள் அன்புக்குரியவர்களோ அனுபவிக்காத வரையில் யாரும் உண்மையில் அதைப் பற்றி இரண்டாவது சிந்தனையைத் தருவதில்லை. அவர்கள் தங்கள் கோபத்தை உலகுக்கு வெளிப்படுத்தும் நேரம் இது, மற்றும் உலகின் பிற பகுதிகள் தங்கள் துன்பங்களை ஒப்புக் கொள்ளாதபோது, ​​அவர்கள் அவநம்பிக்கையின் கடலில் மூழ்கிவிடுகிறார்கள், அது மிகவும் பயமுறுத்துகிறது.

அனைவருக்கும் அமைதி தேவை. அனைவரும் அமைதிக்கு தகுதியானவர்கள். மனிதர்களாகிய நாம் பாதுகாப்பான எதிர்காலத்தை உருவாக்குவதற்கு உதவக்கூடிய ஒரே விஷயம், புத்திசாலித்தனமாக இருக்கவும், நமக்கு முன்னால் வரும் எந்தச் சூழலையும் எதிர்கொள்ளவும், விழிப்புணர்வைப் பரப்பவும், தேவைப்படுபவர்களுக்கு உதவவும், கனிவாகவும், மென்மையாகவும், அச்சமின்றி இருக்கவும்.போரையும் பேராசையையும் நிறுத்த உலகம் கைகோர்த்தால், நமக்காகவும், நம் பெற்றோருக்காகவும், நம் பிள்ளைகளுக்காகவும், நம் தலைமுறைக்காகவும் சிறந்த, பாதுகாப்பான எதிர்காலத்தை எதிர்பார்க்கலாம். நாம் வெல்ல முடியாதவர்களாக இருக்கலாம். எனவே, நாம் செய்யக்கூடிய மிகக் குறைந்த விஷயம் நம்பிக்கை, நம்பிக்கை, உதவி மற்றும் ஒருவரையொருவர் நேசித்தல். இந்த வார்த்தைகள் உங்கள் மீது தாக்கத்தை ஏற்படுத்தாது, ஆனால் நீங்கள் ஒரு எளிய மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க முயற்சியை மேற்கொண்டால், மேலும் சிறந்த, பாதுகாப்பான எதிர்காலத்தை நம்பினால் அவை மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும்.

ஒரு நேரத்தில் ஒரு குழந்தை படி.